|
楼主 |
发表于 2024-9-3 09:17:21
|
显示全部楼层
“清廉永存的善功”:الْباقِياتُ是高尚善功的名称,绝不是说明,因此没有提说所说明的。即:其果实是永远常存的善功——拜功、斋戒、朝觐、赞主清净、万赞归主、万物非主,唯有真主、真主至大等洁美语言。
据传:穆圣来到自己宗族,说:“你们拿起你们的盾牌吧!(خُذُوا جُنَّتَكُمْ)”他们问:“主的使者啊!我们为来到的敌人而拿起盾牌吗?”他说:“不,你们当为抵御火狱而拿起你们的盾牌(خُذُوا جُنَّتَكُمْ مِنَ النَّارِ)。”他们说:“我们抵御火狱的盾牌是什么?”他说:“赞主清净、感赞归主、万物非主,唯有真主、真主至大(سُبْحَانَ اللَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَلا إِلَهَ إِلا اللَّهُ، وَاللَّهُ أَكْبَرُ)。”
卡什斐(الكاشفى)说:“部分学者传来:常存的善功是女儿,因判定‘她们是火狱中的遮火牌,是父母得脱离的因由’。”
圣人说:“谁为女儿们而受到任何灾难(考验),然后他善待了她们,那她们就会成为他在火狱上的遮火牌(من ابتلى من هذه البنات بشئ فاحسن إليهن كن له سترا من النار)。”الابتلاء是الامتحان,虽然大半把الابتلاء使用于المحن(灾难)。女孩也被当作المحن(灾难),因为人们大半喜爱男孩;圣训注释家这里注解:“善待”是以门当户对让结婚,虽然最合理的是概括一切善待;“那她们就会成为他在火狱上的遮火牌”,因为她们不管是童年还是成年对他依赖性更大。所以谁以“善待”遮盖她们,谁就会得到回报免遭火狱。正如在伊本·穆里克的《麦沙勒格注释(شرح المشارق)》经中说的。
“是至优的”:比朽坏的、作恶坏事的财帛和儿女更好。
“近在你的主御前”,即:在后世是至优的。
“回赐”:归于其主人的报酬。
“望想是更好的”,因为其主人在后世能得到在今世所希望的。至于所提到的财帛和儿女,其主人再不希望得到他们。
这节天经节文是戒绝穆民不要贪图今世朽坏生活的诱惑,并藐视了对现世生活高傲浮夸的人。
一部分上等人说:“从今世生活诱惑中,只有以明知认主之光(انوار المعرفة)、喜真之光明(ضياء المحبّة)、爱道之光(لمعان الشوق)装饰自己内里,以侍奉的礼节、高尚的情操、优越的本质装饰自己外表的人才能超脱。以内里的装饰战胜喜今生的装饰,以自己外表的装饰战胜今世诱惑,才能以此倾向自己的主,因为这才是最优美的装饰。”
宰海凯(الضحاك)由圣人上传来——一个人问圣人:“主的使者啊!什么人才是最不贪的人?”圣人说:“没忘记坟墓和朽坏,抛弃今世的美化,选择永远的,抛弃朽坏的,从当日中不认为有明日,把自己当做死去的人。”
圣人说:“真主说:‘我信道的奴仆当今世事物我对他宽裕的时候,他欢乐愉快,那是他远我而去;当今世生活我对他窘迫无助的时候,他忧伤畏惧,那是他临近我而来。’”然后圣人念了这节经文:“难道他们猜想:我用以襄助(赐给)他们的财帛儿女,是我用来使他们快得一切好处福利的(手段)吗?不然,他们晓不得(那对于他们确是一种考验)。”(23:55—56)
——见《鲁白(روح البيان)》第五册251页
道长赛尔德(الشيخ سعدى)说:
يكى پارسا سيرت وحق پرست ... فتادش يكى خشت زرين بدست
一个修道者一心敬主无限虔诚,
一天,他突然拾得一个金锭。
همه شب در انديشه كين كنج ومال ... در وتازيم ره نيابد زوال
他整夜都在盘算着这方金锭,
想这笔资财足够我享用一生。
دكر قامت عجزم از بهر خواست ... نيايد بر كس دو تا كرد وراست
从此以后我这挺不直的腰身,
再无需四处借债弓身求人。
سرايى كنم پاى بستش رخام ... درختان سقفش همه عود خام
我要建一座大理石基座的华堂,
屋顶上的檩木都要用沉香。
يكى حجره خاص از پى دوستان ... در حجره اندر سرا بوستان
为招待朋友专建一座驿馆,
客舍周围要建一座花园。
بفرسودم از رقعه بر رقعه دوخت ... تف ديكران چشم ومغزم بسوخت
为缝补衣裳我早已筋疲力尽,
再也不能忍受厨房的火燎烟熏。
ديكر زير دستان برندم خورش ... براحت دهم روح را پرورش
今后供我饮食自有佣人庖厨,
我也要舒舒服服享几年清福。
بسختى بكشت اين نمد پسترم ... روم زين سپس عبقرى كسترم
身下的毡垫磨得我十分难受,
今后,我撤去毡垫换上丝绸。
خيالش حزف كرد وكاليوه رنك ... بمغزش فرو برده خرچنك چنك
他头脑中充塞着各种幻想,
似受癌症折磨力近神伤。
فراغ مناجات وزارش نماند ... خور وخواب وذكر ونمازش نماند
他再也没有时间拜功祈祷,
激动得不按时吃饭睡觉。
بصحرا در آمد سر از عشوه مست ... كه جايى نبودش قرار نشست
他神魂颠倒走到一片野地,
因为他已无法在一处静坐休息。
يكى بر سر گور گل ميسرشت ... كه حاصل كند زان گل گور خشت
他见一人在一座坟边掘土和泥,
用那和好的泥脱成土坯。
بانديشه لختى فرورفت پير ... كه اى نفس كوته نظر پند گير
修道者参悟片刻:
目光短浅的自性啊,你受劝吧!
چهـ پندى درين خشت زرين دلت ... كه يك روز خشتى كنند از كلت
你热衷于一锭金子有何意义?
终有一日人们用你尸土脱坯。
تو غافل در انديشه سود ومال ... كه سرمايه عمر شد پايمال
为图谋裨益和财产使你昏聩,
故一生的资本就这样毁坏。
بكن سرمه غفلت از چشم پاك ... كه فردا شوى سرمه در چشم خاك
你从眼睛上纯洁昏聩的眼药水,
否则,明一日那眼药水就是眼睛中的灰尘。
|
|